Elektronika digitala elektronikaren atal bat da, atal horretan seinale digitalen eta seinale horiek sortzeko beharrezkoa den gailuen ingeniaritzaren ikerketa egiten da. Elektronika digitala informazioa egoera diskretuetan kodifikatuta duten sistema elektronikoez arduratzen da. Aldiz, elektronika analogikoa informazioa balio-tarte jarraitua hartzen duten sistema elektronikoez arduratzen da.
Sistema digital gehienetan, bi egoera diskretu daude eta “maila logiko” izena dute. Bi maila logiko horiek tentsio-balioen bidez adierazten dira. Maila logiko bat zirkuituaren erreferentzia-baliotik gertu dago (normalean 0 volt, lurra edo “GND”), eta bestea zirkuituaren elikadura-iturriak emandako baliotik gertu.
Bi egoera diskretu horiek hainbat izen bikote jasotzen dituzte, ohikoenak "0" eta "1", "false" eta "true", "Off" eta "On" edo "baxua" eta "altua" direlarik. Bakarrik bi balio horiek edukitzeak aljebra boolearra eta kode bitarrak erabiltzeko aukera ematen digu. Horrek tresna indartsuak ematen dizkigu sarrera-seinaleen gain kalkuluak egiteko.
Zientzia elektronikoari dagokionez, aurrerapen handia egin du elektronika digitalak. Hasieran mekanismoek aurrez pentsatutako mugimendu eta sekuentziengatik elkarren artean eragiten zuten emaitza emaitza jakin bat lortzeko. Mekanismo horiek garatuz, balbulak, transistoreak, mikroprozesadoreak eta mikrokontrolagailuak asmatu ziren. Horiei esker zientzia elektronikoa datuen, irudien eta bideoen prozesamenduan zehatzenetarikoa bilakatu da.